രാധ
രാധ മാത്രം കടന്നു പോകുന്നു.
മതിലുകളില്ലാത്ത വൃന്ദാവനത്തെ
പ്രകമ്പ്നം കൊള്ളിച്ചു കൊണ്ട്.
കൃഷ്ണന്റെ ഓരമ്മകളില് നൊമ്പ്രം മാത്രം
ബാക്കി വച്ചു കൊണ്ട്.
സൌഹൃദത്തിന്റെ നേര്ത്ത ചരടുകളാല്
വികാരങ്ങള്ക്ക് ചങ്ങലയിട്ടു കൊണ്ട്.
കണ്ണുകളില് വിഷാദം കിനിയുന്നു
അത് വാക്കുള്ക്ക് അതിര്വരമ്പുകള് മെനയുന്നു
സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് തടവറ നിര്മ്മിക്കുന്നു
ഒടുവില്
ഒഴിഞ്ഞ വൃന്ദവനവും വേണുവും
കൃഷ്ണന്റെ മയില്പ്പീലിയും മാത്രം
ബാക്കിയാവുന്നു.
മനസ്സുകളുടെ ദൂരം അളക്കാന്
ചരിത്രത്തിന്റെ താളുകളിലെവിടെയോ
കൃഷ്ണന് നിശബ്ദനാകുന്നു.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
കൃഷ്ണന് മറന്ന രാധയല്ല നീ കൃഷ്ണനെ മറന്ന രാധയാണ് നീ..!!!!
ജ്യോതിക കല്യാണം കഴിച്ചു പോയേന്റെ വിഷമം ആണല്ലേ;)
കിച്ചൂ, രാധയുടെ പ്രേമം പോസ്റ്റ്മോര്ട്ടം ചെയ്യുവാണോ. ചരിത്രകാരന്മാര് നിനക്കു മാപ്പ് നല്ക്കട്ടെ.
അഷ്ടമിരോഹിണി ആശംസകള്.
നോ ശ്രീജി ഇതു എന്റെ മാത്രം രാധായാണ്. എന്റെ മാത്രം രാധ. സു വേലെച്ചീ ജോതിക പോയാല് എന്നാ Thrisha ഇല്ലേ:)
മാപ്പ് തരൂ നിങ്ങള് എനിക്ക് മാപ്പ് തരൂ എന്നു ചരിത്രകാരന് മാറോട് ഞാന് പാടെന്ടി വരുമോ ശ്രീജി?
പ്രണയത്തിന്റെ എക്കാലത്തേയും മാതൃകയാണല്ലോ രാധ. പ്രണയത്തില് വിരഹം മാത്രം അനുഭവിക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ട രാധ. പ്രണയത്തോടൊപ്പം വിരഹത്തിനും സൌന്ദര്യം നല്കിയ രാധ...
വിരഹത്തിന്റെ ചൂടില് ജീവിച്ച മറ്റൊരു കഥാപാത്രമുണ്ട്. പേര്ഷ്യന് കാവ്യമായ ലൈലാമജ്നുവിലെ മജ്നു... വിരഹത്തിന്റെ ചൂടില് മരുഭൂമിയിലൂടെ പാട്ടുപാടി നടന്ന ഖൈസ് എന്ന മജ്നു. അവസാനം വിരഹമാണ് പ്രണയത്തിന്റെ കാതല് എന്ന് തന്റെ ജീവിതത്തിലൂടെ തെളിയിക്കാന് ശ്രമിച്ച മജ്നു...
കിച്ചൂ ഇപ്പോഴാ ഈ പോസ്റ്റ് കണ്ടത്. അസ്സലായിരിക്കുന്നു... ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായി കെട്ടോ
Post a Comment